Που βρίσκεται τελικά η ευτυχία μας?

Αυτές τις μέρες ονειρεύομαι ταξίδια, τροπικά νησιά, θάλασσα, ήλιο, ηρεμία, περιπέτεια και ξεγνοιασιά... Αν με ρωτήσεις τι χρειάζομαι για να είμαι πραγματικά ευτυχισμένη θα σου πω καινούριες εμπειρίες! Παλιά μπορεί να σου μίλαγα για τσάντες και παπούτσια, αλλά τα τελευταία χρόνια λίγο με ενδιαφέρουν αυτά. Προτιμώ να συλλέγω εμπειρίες γιατί έχω συνειδητοποιήσει πως εκεί βρίσκεται η ουσία και ξέρω πως έτσι είμαι πολύ πιο ευτυχισμένη.

Δυστυχώς όμως ζούμε σε μια εποχή, όπου τα υλικά αγαθά παίζουν τον πρωταρχικό ρόλο και συχνά πιστεύουμε πως μέσα από αυτά θα νιώσουμε ασφάλεια, αυτοπεποίθηση και ευτυχία. Δεν είναι όμως έτσι, είναι? Γιατί όσα πράγματα κι αν αποκτήσουμε, πάντα θα μας λείπει κάτι. Κι αυτό γιατί αυτές οι ανάγκες δεν είναι πραγματικές. Είναι φτιαχτές! Η μόνη ουσιαστική μας ανάγκη (πέρα από τις βιολογικές) είναι να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας όπως ακριβώς είναι. Να μας αποδεχτούμε και να νιώσουμε ευγνωμοσύνη γι'αυτό το δώρο της ζωής. Συνήθως περιμένουμε από τους άλλους να μας καλύψουν αυτή την ανάγκη - ένα σύντροφο, φίλους, οικογένεια... αλλά η αλήθεια είναι πως μόνο εμείς μπορούμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο. Σκεφτείτε το λίγο. Αν δε μας αρέσει το σώμα μας, ο χαρακτήρας μας ή η συμπεριφορά μας, πως μπορεί να αρέσει στους άλλους? Όσα χρήματα, αυτοκίνητα και σπίτια κι αν έχουμε δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας.

Για να εξελιχθούμε σαν άνθρωποι χρειάζεται να κατανοήσουμε πως η ζωή είναι πολλά περισσότερα από αυτά που βλέπουμε γύρω μας. Αυτά είναι τα κουτάκια στα οποία μας έχει βάλει η κοινωνία στην προσπάθειά της να μας κάνει όλους ίδιους. Σε βαθμό που ξεχάσαμε να εκτιμάμε τη διαφορετικότητά μας; τη μοναδικότητά μας αλλά και το μεγαλείο μας. Κάθε άνθρωπος έχει απίστευτες δυνατότητες αλλά πρέπει να το πιστέψει αυτό για τον εαυτό του. Πόσους ανθρώπους έχουμε δει να ξεπερνούν κάθε προσδοκία και να καταφέρνουν εκπληκτικά πράγματα? Αν εκείνοι τα κατάφεραν, δε σημαίνει αυτό πως μπορούμε κι εμείς?

Παρότι το ακούμε συχνά και ίσως θεωρείται κλισέ, η ευτυχία όντως βγαίνει από μέσα μας. Η ευτυχία που τόσο απεγνωσμένα κυνηγάμε σε όλη μας τη ζωή γιατί πιστεύουμε πως μας λείπει, είναι τελικά πάντα εδώ. Στα μικροπράγματα! Στο γέλιο, στην καλή παρέα, στις αυθόρμητες στιγμές που είμαστε απλά ο εαυτός μας. Αρκεί να το συνειδητοποιήσουμε. Να βάλουμε τις προσδοκίες μας στην άκρη γιατί εκεί κρύβεται η παγίδα τελικά και να ανοιχτούμε στη ζωή. Να δεχτούμε πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο κι από κάθε εμπειρία έχουμε να πάρουμε κάτι θετικό. Να προχωράμε μπροστά κι ας μη ξέρουμε τι μας ξημερώνει.

Εγώ το έχω βιώσει αυτό αρκετές φορές στη ζωή μου. Όλα αυτά που έχω καταφέρει κι αυτά για τα οποία είμαι περήφανη, είναι αυτά που έκανα όταν άφησα πίσω μου την ασφάλεια, την άνεση και το βόλεμα και ξεκίνησα για νέες περιπέτειες. Και μη νομίζετε πως είμαι από τους ανθρώπους που δεν αγχώνονται με τίποτα. Το άγνωστο με φοβίζει όπως όλους, αλλά τελικά κατάλαβα πως με φοβίζει περισσότερο το να μείνω στάσιμη, το να μη ζήσω, το να κάνω αυτά που πρέπει και να εκπληρώσω τις προσδοκίες άλλων αντί για τις δικιές μου από φόβο μήπως αποτύχω. Γι'αυτό η συμβουλή μου είναι να οπλιστείτε με κουράγιο και να κυνηγήσετε τα όνειρά σας! Μη χάνετε άλλο χρόνο. Εμείς ορίζουμε τη ζωή μας. Ας επιλέξουμε να είναι γεμάτη εμπειρίες, περιπέτειες, αγάπη και ότι άλλο ονειρευόμαστε!